wróć

Dubbel

Mianem podwójnego, dubeltowego w średniowiecznej Europie określane było piwo mocniejsze i cięższe niż zwykłe. Opierając się na tej tradycji, opactwo Trappistów w Westmalle, w połowie XIX-tego wieku warzyło i sprzedawało dość słodkie i ciężkawe piwo o brunatnej barwie, nazwane dubbel. Z czasem receptura została udoskonalona, użycie syropu kandyzowanego dodało lekkości, piwo zyskało subtelny i łagodny profil. Jego duża popularność spowodowała, że inne browary w regionie zaczęły opracowywać podobne receptury tak, że dzisiaj mamy wiele bardzo dobrych przykładów tego stylu.

Parametry:
Ekstrakt początkowy 15-18 ºBlg
Ekstrakt końcowy 2,0-4,5 ºBlg
Zawartość alkoholu: 6-8 % obj.
Goryczka: 12-29 IBU
Barwa: 20-48 EBC

Surowce i technologia: Podstawa zasypu to słód pilzneński lub belgijski pale ale. Bywają dodawane niewielkie ilości słodów karmelowych, biscuit, special B lub ciemnego. Niekiedy dodawana jest niesłodowana pszenica. Ekstrakt uzupełnia dodatek od 5 do 20% cukru lub syropu kandyzowanego do kotła.

Chmiel: najczęściej europejskie odmiany, takie jak Saaz, Hallertau, Styrian Goldings. Zacieranie infuzyjne najczęściej z kilkoma przerwami. Fermentacja tylko dedykowanymi drożdżami w temp. 18 – 22 °C. Kondycjonowane w butelkach.

Barwa: Od ciemnomiedzianej do brunatnej, z czerwonym odcieniem. Może być opalizujące lub zamglone.

Piana: Wysoka, trwała, jasna lub beżowa, często nieregularna, poszarpana, małe i duże pęcherze.

Aromat: złożony, ale delikatny. Zapach owoców, takich jak melony, figi, rodzynki, wiśnie, śliwki, delikatna nuta karmelowa lub czekoladowa, lekkie nuty cytrusowe. Typowe są aromaty korzenne, przyprawowe (fenolowe) pochodzące od charakterystycznych szczepów drożdży. Obecna także delikatna nuta chmielowa. Może występować lekki aromat rumowy. Brak diacetylu i DMS. Nuty rozpuszczalnikowe czy intensywnie alkoholowe są wadą.

Smak: Lekki, delikatnie karmelowy, herbatnikowy, gorzka czekolada, figi, rodzynki, cytrusy, melony, nuty przyprawowe. Wyraźna słodycz jest wadą i może być oznaką niedofermentowania albo przeładowania słodami karmelowymi. Zakończenie wytrawne. Nuty palone niepożądane.

Goryczka: niska lub średnia, krótka, chmielowa z posmakami cytrusowymi, przyprawowymi i czekoladowymi. Może być lekko alkoholowa.

Odczucie w ustach: Gładkie i kremowe. Mimo całej złożoności smaku i aromatu, piwo jest lekkie i wytrawne. Spore nagazowanie jest wyraźnie wyczuwalne na podniebieniu i języku, co dodaje lekkości i powoduje, że piwo jest bardzo pijalne. Dość duża zawartość alkoholu nie powinna sprawiać odczucia ostrości czy pieczenia.

Ogólne wrażenie: ciemne piwo o bogatym owocowo-słodowym charakterze, dość mocne, ale bardzo lekkie i delikatne w smaku. Wszystkie nuty są bardzo delikatne i nienarzucające się. Zawsze obecne są nuty korzenne, pochodzące od specyficznych drożdży.

Przykłady komercyjne: Westmalle Dubbel, Sint Brenardus Pater 6, Westvleteren 8, Chimay Premiere, Pater Lieven Bruin, La Trappe Dubbel.