wróć

Belgijskie ciemne mocne (Quadrupel)

Ciemne, mocne piwo górnej fermentacji, o bogatej palecie aromatów i rozbudowanym profilu smakowym. Podstawową rolę w budowaniu profilu tego stylu odgrywają drożdże. Wyraża się to w ogólnym owocowym, estrowym charakterze, oraz aromatami unikalnymi dla konkretnej odmiany drożdży. Charakteryzuje się wysoką zawartością alkoholu (9-12% obj). Styl wywodzi się z lokalnej tradycji produkcji ciemnego piwa. Duży wpływ na jego rozwój miały klasztory Trapistów, działające na terenie Belgii i warzące piwo. W roku 1919 władze w Belgii zakazały sprzedaży wyrobów spirytusowych w barach i miejscach publicznych, co spowodowało rozwój i sprzedaż mocnego piwa. Współczesny styl jest przykładem wykorzystania nowoczesnej wiedzy piwowarskiej do rozwoju lokalnej tradycji. Niektóre przypadki początkowo warzone okazjonalnie (piwo bożonarodzeniowe), później weszły do stałej oferty browarów.

Parametry:
Ekstrakt początkowy 18,5 - 24 [º Blg]
Ekstrakt końcowy 2,5-6 [º Blg]
Zawartość alkoholu: 8-12 [% obj.]
Goryczka: 18-35 [IBU]
Barwa: 28-55 [ºEBC]

Surowce i technologia: Podstawą są jasne słody: pilzneński, belgijski pale, jako dodatek słód monachijski, słody karmelowe, niekiedy niewielkie ilości słodów ciemnych, czekoladowych. Regułą jest dodatek cukru do 20%. Cukier może być w postaci zwykłej, częściej jednak w postaci syropu karmelowego lub cukru kandyzowanego w różnych barwach. W niektórych przykładach dodawana jest niesłodowana pszenica. Do chmielenia wykorzystuje się najczęściej europejskie odmiany takie jak Żatecki, Hallertau, Styrian Goldings, Northern Brewer, Challenger, Target. Niekiedy dodawane są przyprawy takie jak np. kolendra. Zacieranie infuzyjne, najczęściej z kilkoma przerwami. Fermentacja tylko dedykowanymi drożdżami do piwa belgijskiego w temp. 18 – 22 stopnie. Wszystkie piwa są refermentowane w butelkach.

Barwa: Ciemna, waha się od głębokiej czerwieni, jasnego brązu do czarnego z odcieniem purpury i granatu. Opalizujące lub zamglone ale nie mętne. Piana: Wysoka, trwała, jasna lub beżowa, często nieregularna..

Aromat: Złożony, rozbudowany, wielopoziomowy. Nuty fenolowe (przyprawowe), pochodzące od charakterystycznych szczepów drożdży, gałka muszkatołowa, kardamon, zmieszane z aromatami estrowymi (owocowymi) jasnych i czerwonych owoców, wiśni i śliwek, przechodzą do aromatów owoców suszonych, takich jak morele, rodzynki, śliwki. Mogą być obecne nuty porto i sherry, pochodzące od długiego leżakowania. W tle, dobrze zamaskowane nuty alkoholowe. Może występować nieznaczny aromat, pochodzący od chmielu. Brak diacetylu, nut siarkowych. Nuta rozpuszczalnikowa jest niepożądana.

Smak: W smaku pełne, treściwe, z wyczuwalną alkoholową mocą. Bardzo dobrze zbalansowane. Finisz jest półsłodki do półwytrawnego nigdy nie męczy i nie jest zapychający. Wyczuwalne suszone owoce takie jak figi, śliwki, rodzynki i morele, a także nuty porto i sherry pochodzące od długiego leżakowania, nuty owocowe: winogron, czerwonych owoców i wiśni, nieznaczny posmak wanilii i ciepłych tonów kardamonu i gałki muszkatołowej. Aromaty słodowe w pełnym przekroju od delikatnej nuty gorzkiej czekolady, przez karmelowe, ciasteczkowe, tostowe, lekko opiekane. Nie powinno być palone. Częste są wyraźne posmaki rumowe. Może występować delikatny posmak od użytego chmielu. Jeżeli użyte były przyprawy, nie powinny w żaden sposób dominować, a jedynie dopełniać różnorodność smaków i aromatów.

Goryczka: średnia, także pochodząca od alkoholu. Odczucie w ustach: pełne, ale gładkie i nieprzeładowane, przy tak mocnym piwie i takim bogactwie smaku, sprawia wręcz wrażenie lekkości. Nieliczne przykłady są bardziej treściwe i ciężkie, ale nie powinno być syropowate. Brak ostrych i szorstkich nut, rozgrzewające od alkoholu. Nagazowanie średnie lub średniowysokie, doskonale podnosi pijalność i dodaje wrażenia lekkości, lecz nie jest gryzące. Ogólne wrażenie: Ciemne, mocne i bardzo bogate w smaku i aromacie piwo, doskonale zbalansowane, nieprzeładowane i dobrze pijalne. Charakterystyczna owocowość i przyprawowe fenole pochodzące od specyficznych szczepów drożdży, na karmelowej podstawie wynikającej z zastosowania cukrów i słodów.

Przykłady komercyjne: Westvleteren 12, Rochefort 10, Chimay Blue, Achel Bruin Extra, Sint Bernardus Abt 12, La Trappe Quadrupel, Cuvée van de Keizer Blauw.