Ciemne, mocne piwo górnej fermentacji, o
bogatej palecie aromatów i rozbudowanym
profilu smakowym. Podstawową rolę w
budowaniu profilu tego stylu odgrywają drożdże.
Wyraża się to w ogólnym owocowym, estrowym
charakterze, oraz aromatami unikalnymi dla
konkretnej odmiany drożdży. Charakteryzuje się
wysoką zawartością alkoholu (9-12% obj).
Styl wywodzi się z lokalnej tradycji produkcji
ciemnego piwa. Duży wpływ na jego rozwój miały
klasztory Trapistów, działające na terenie Belgii i
warzące piwo. W roku 1919 władze w Belgii
zakazały sprzedaży wyrobów spirytusowych w
barach i miejscach publicznych, co spowodowało
rozwój i sprzedaż mocnego piwa. Współczesny
styl jest przykładem wykorzystania nowoczesnej
wiedzy piwowarskiej do rozwoju lokalnej tradycji.
Niektóre przypadki początkowo warzone
okazjonalnie (piwo bożonarodzeniowe), później
weszły do stałej oferty browarów.
Parametry:
Ekstrakt początkowy 18,5 - 24 [º Blg]
Ekstrakt końcowy 2,5-6 [º Blg]
Zawartość alkoholu: 8-12 [% obj.]
Goryczka: 18-35 [IBU]
Barwa: 28-55 [ºEBC]
Surowce i technologia: Podstawą są jasne słody:
pilzneński, belgijski pale, jako dodatek słód
monachijski, słody karmelowe, niekiedy
niewielkie ilości słodów ciemnych,
czekoladowych.
Regułą jest dodatek cukru do 20%. Cukier może
być w postaci zwykłej, częściej jednak w postaci
syropu karmelowego lub cukru kandyzowanego w
różnych barwach. W niektórych przykładach
dodawana jest niesłodowana pszenica. Do
chmielenia wykorzystuje się najczęściej
europejskie odmiany takie jak Żatecki, Hallertau,
Styrian Goldings, Northern Brewer, Challenger,
Target. Niekiedy dodawane są przyprawy takie
jak np. kolendra. Zacieranie infuzyjne, najczęściej
z kilkoma przerwami. Fermentacja tylko
dedykowanymi drożdżami do piwa belgijskiego w
temp. 18 – 22 stopnie. Wszystkie piwa są
refermentowane w butelkach.
Barwa: Ciemna, waha się od głębokiej czerwieni,
jasnego brązu do czarnego z odcieniem purpury i
granatu. Opalizujące lub zamglone ale nie mętne.
Piana: Wysoka, trwała, jasna lub beżowa, często
nieregularna..
Aromat: Złożony, rozbudowany,
wielopoziomowy. Nuty fenolowe (przyprawowe),
pochodzące od charakterystycznych szczepów
drożdży, gałka muszkatołowa, kardamon,
zmieszane z aromatami estrowymi (owocowymi)
jasnych i czerwonych owoców, wiśni i śliwek,
przechodzą do aromatów owoców suszonych,
takich jak morele, rodzynki, śliwki. Mogą być
obecne nuty porto i sherry, pochodzące od
długiego leżakowania. W tle, dobrze
zamaskowane nuty alkoholowe. Może
występować nieznaczny aromat, pochodzący od
chmielu. Brak diacetylu, nut siarkowych. Nuta
rozpuszczalnikowa jest niepożądana.
Smak: W smaku pełne, treściwe, z wyczuwalną
alkoholową mocą. Bardzo dobrze zbalansowane.
Finisz jest półsłodki do półwytrawnego nigdy nie
męczy i nie jest zapychający. Wyczuwalne
suszone owoce takie jak figi, śliwki, rodzynki i
morele, a także nuty porto i sherry pochodzące
od długiego leżakowania, nuty owocowe:
winogron, czerwonych owoców i wiśni,
nieznaczny posmak wanilii i ciepłych tonów
kardamonu i gałki muszkatołowej. Aromaty
słodowe w pełnym przekroju od delikatnej nuty
gorzkiej czekolady, przez karmelowe,
ciasteczkowe, tostowe, lekko opiekane. Nie
powinno być palone. Częste są wyraźne posmaki
rumowe. Może występować delikatny posmak od
użytego chmielu. Jeżeli użyte były przyprawy, nie
powinny w żaden sposób dominować, a jedynie
dopełniać różnorodność smaków i aromatów.
Goryczka: średnia, także pochodząca od alkoholu.
Odczucie w ustach: pełne, ale gładkie i
nieprzeładowane, przy tak mocnym piwie i takim
bogactwie smaku, sprawia wręcz wrażenie
lekkości. Nieliczne przykłady są bardziej treściwe i
ciężkie, ale nie powinno być syropowate. Brak
ostrych i szorstkich nut, rozgrzewające od
alkoholu. Nagazowanie średnie lub
średniowysokie, doskonale podnosi pijalność i
dodaje wrażenia lekkości, lecz nie jest gryzące.
Ogólne wrażenie: Ciemne, mocne i bardzo
bogate w smaku i aromacie piwo, doskonale
zbalansowane, nieprzeładowane i dobrze pijalne.
Charakterystyczna owocowość i przyprawowe
fenole pochodzące od specyficznych szczepów
drożdży, na karmelowej podstawie wynikającej z
zastosowania cukrów i słodów.
Przykłady komercyjne: Westvleteren 12,
Rochefort 10, Chimay Blue, Achel Bruin Extra, Sint
Bernardus Abt 12, La Trappe Quadrupel, Cuvée
van de Keizer Blauw.