wróć

Russian Imperial Stout

Najciemniejsze piwo górnej fermentacji o prawdziwie mocarnym aromacie i smaku. Wyraźnie rozgrzewająca, ale nie gryząca nuta alkoholu, solidna, czekoladowo-owocowa słodycz dobrze ograniczana przez chmielową goryczkę i pełna nuta palonych słodów cechują właściwości smakowe. Bogactwo aromatu z nutami czekolady, ciemnych owoców, kawy, rodzynek, chmielu i prażonego słodu podkreśla przepych wrażeń organoleptycznych.

Parametry:
Ekstrakt początkowy: 20-25,0 °Blg
Ekstrakt końcowy: 5,0-8,0 °Blg
Zawartość alkoholu: 8,0-12,0 % obj.
Goryczka: 50-100 IBU
Barwa: 50-60+ EBC

Surowce i technologia: Podstawę zasypu stanowi słód jasny, najczęściej pale ale. Ciemną, niemal czarną barwę zapewnia dodatek dużej ilości palonych słodów (nawet powyżej 10%). Powszechnie stosowane są palone niesłodowane ziarna jęczmienia, a także pszenicy lub żyta. Oprócz tego wszelkiej maści słody karmelowe. W celu zwiększenia ekstraktu, a jednocześnie zwiększenia odfermentowania, można używać cukru (białego lub ciemnego). Ze względu na bardzo wysoką pełnię i dużą słodycz konieczne jest obfite chmielenie na goryczkę. W tym celu najlepiej zastosować wysokogoryczkowe odmiany chmielu. Najczęściej stosowane są odmiany angielskie lub amerykańskie. Drożdże górnej fermentacji o wysokiej tolerancji na alkohol.

Aromat: Niezwykle bogaty i złożony, dominują nuty kawowe, czekoladowe, palone, nuty chmielowe od niskich, do bardzo intensywnych, bardzo często są to nuty charakterystyczne dla amerykańskich odmian, czyli cytrusowe i żywiczne. W dobrze wyleżakowanych egzemplarzach charakterystyczne są nuty porto i suszonej śliwki pochodzące od długiego leżakowania. Nuty alkoholowe na poziomie umiarkowanym, powinny być dobrze wkomponowane w całość aromatu, nie mogą być bimbrowe, fuzlowe. Niepożądany jest aromat rozpuszczalnikowy oraz aldehydu octowego. Opcjonalnie obecne nuty charakterystyczne dla leżakowania w obecności drewna, a więc waniliowe, drewniane, a także wędzone.

Barwa: od ciemno brązowej do czarnej, zwykle nieprzejrzyste.

Piana: Średnia, do bardzo obfitej, od beżowej, do jasno brązowej. Ze względu na wysoką zawartość alkoholu może nie być długo pozostająca.

Smak: bardzo intensywny, zwykle z wysoką słodyczą i kontrującą ją równie intensywną goryczką. Zbyt wysoka słodycz może świadczyć o nieprawidłowym odfermentowaniu, jednak smak jest zdecydowanie słodko-gorzki. Chmielowopalona goryczka, jest równoważona słodkimi nutami czekolady, karmelu i melasy. Często obecne są wyraźne nuty kawowe. Finisz słodkogorzki, bardzo długi.

Goryczka: wyraźna, do bardzo intensywnej, chmielowa, alkoholowa i palona. Ze względu na znaczną słodycz, nie jest odczuwalna jako bardzo intensywna.

Odczucie w ustach: pełnia od średniej, do bardzo wysokiej. Oleiste, likierowe. Zbyt wysoka lepkość może też świadczyć o nieprawidłowym odfermentowaniu. Nagazowanie niskie, do średniego. Alkohol wyczuwalny w szlachetny sposób, delikatnie rozgrzewające. Wysoka zawartość alkoholu w połączeniu ze sporą słodyczą sprawia likierowe wrażenie. Piwo to nie może być ostre ani zapychające. Jednak pijalność jest zdecydowanie degustacyjna.

Wrażenie ogólne: potężna wersja stoutu. Niezwykle bogata, właściwie wszystkie parametry – słodycz, pełnia, goryczka, zawartość alkoholu przesunięte są w stronę ekstremum.

Przykłady komercyjne: Left Hand Imperial Stout, De Molen Rasputin, Mikkeller Black, Evil Twin Brewing Imperial Biscotti Break, Samuel Smith Imperial Stout, Thornbridge Saint Petersburg.